dinsdag 5 juni 2007

Verslag van de Vadertop

Verslag Vadertop 10 mei 2007

Verslaglegging door Jan Wijsman en Bas van ’t Hof; 10 mei 2007

Opening

De heer Tromp opent om 18:45 de avond. Hij heet alle aanwezigen welkom, in het bijzonder mevrouw Bouchibti, woordvoerder jeugd- en gezinsbeleid en familierecht van de PvdA, sinds november 2006 lid van de tweede kamer.

1,1 miljoen kinderen zijn betrokken bij scheiding. Hiervan heeft 50% geen contact meer met een van de ouders en/of grootouder(s). De jeugdzorg is nog steeds een vrouwenbastion. 99% van de werkzamen in de kinderopvang is vrouw. In het basisonderwijs is ca. 85% van het personeel vrouw.

De kinderbescherming heeft vorige week gerapporteerd dat het met kinderen van gescheiden ouders minder gaat op school en in het leggen van relaties, alsook voor wat betreft de geestelijk-emotionele ontwikkeling. De gevolgen van scheiding voor kinderen zijn enorm.

Alle vertegenwoordigers van ouder-, grootouder- en kindorganisaties zijn vanavond bij elkaar gekomen om over dit onderwerp te spreken.

Het betreft hier mevrouw Bevaart (Dwaze Vaders), de heer van der Waal (Ouderverstoting), de heer Bijl (Ouders zonder omgang), de heer Bastianen (Kind en Omgangsrecht), Andrew Work (Fathers-4-Justice), de heer Verdiesen (Gescheiden Vaders Nederland) en mevrouw Barendse (Kinderen-Ouders-Grootouders).

De aangezochte gespreksleider voor de beide forums van deze Vadertop heeft door familie-omstandigheden helaas verstek moeten laten gaan. Mevrouw Bouchibti heeft echter spontaan aangeboden de gespreksleiding voor de beide forums dan vervangend te willen verzorgen, gezien het belang dat zij hecht aan het doorgaan van deze vadertop. Waarvoor dank.

Ouderforum

Mevrouw Barendse geeft aan dat een minister voor Jeugd en Gezin wel hoop geeft. Dit is echter nog geen reden om te juichen. Slechter dan het nu gaat kan niet. Het is een vooroordeel dat alles goed is geregeld. Veel zaken zijn goed geregeld, zoals b.v. belastingen etc. Van het recht op omgang is echter niets terechtgekomen. 1 op de 5 kinderen raken hun vader kwijt.

De heer Work geeft aan dat wat er bereikt is, is dat de grootte van de problematiek bekend is. Het betreft hier geen tiental kinderen, doch een op de vijf kinderen.

De heer van der Waal geeft aan dat zijn website Ouderverstoting NL sinds augustus 2003 bestaat. Hierop staat de problematiek beschreven. Wat maak je mee als een rechtbank zegt geen omgang, wat als een ouder de omgang blokkeert. Je wordt gedwongen te vechten, tegen de rechtbank. Dit geldt ook voor grootouders. Wat doen we er aan in Nederland. Het betreft 110.000 scheidingen en 60.000 kinderen per jaar. Er zijn tegenstrijdige belangen. Er is zo wie zo al een conflict, maar door het systeem wordt het conflict erger. Het duurt bij de rechtbank vaak een half jaar voordat er een beslissing wordt genomen. Het kind vervreemd totaal van de niet verzorgende ouder, meestal de vader. 25% van de kinderen verliest het contact met de vader. Het betreft tussen de 600.000 en 700.000 vaders in Nederland. Het gaat hier om een groot maatschappelijk probleem.

De heer Bijl geeft aan dat hij meestal vaders spreekt, soms moeders. Zijn organisatie houdt zich bezig met de aantasting van de omgang, het recht om je kinderen te zien. Door de raad voor de Kinderbescherming, de rechtbank en jeugdzorg worden problemen eerder groter dan opgelost.

De heer Bastianen geeft aan dat de Stichting Kind en Omgangsrecht sinds 1985 bestaat. Hij geeft aan dat de manier om je kind snel kwijt te raken een scheiding is. Staatsecretaris Kosto wilde indertijd meer structurering van de organisaties. Dit is mislukt. De regering onder Den Uyl had al gevraagd aan prof. Hoefnagels om een onderzoek. In 1999 is er door justitie een congres georganiseerd met diverse belangenorganisaties. Gardner was hier ook bij aanwezig voor uitleg. Sedert die tijd is er echter weinig veranderd.

Mevrouw Bevaart draait al 10 jaar de landelijke telefoondienst van Dwaze Vaders. Zij heeft moeders bezocht die omgang blokkeerden. De Stichting heeft ook 400 moeders aangesloten. Vrouwen worden door hun advocaat voorgelicht. Wil je geen omgang, dan hoeft het niet. Een politiek ideaal is om omgang in vrede te laten verlopen. Voor mij als vrouw betekent het gelijkwaardigheid. Het kan anders als het voortraject anders is.

Het praten met kinderen die uit deze situaties komen is droevig, deze kinderen krijgen nooit meer een normaal leven. Hun problemen worden geschapen. .

Een politiek ideaal is dat er in vrede gescheiden wordt, met respect voor elkaar. Dit kan als het voortraject anders is. Omgang moet in het strafrecht worden opgenomen. Zij heeft veel gesproken met 18/19 jarigen. Het droevige is dat zij nooit meer een normaal leven krijgen. Zowel vaders, moeders als kinderen gaan hier aan kapot. Den Haag doet echter niets.

De heer Verdiesen geeft aan dat er, i.p.v. over omgang te praten, gesproken moet worden over ouderschap. Het is ongelijk als de kinderen voor 2 dagen aan vader worden toegewezen en voor 12 dagen aan moeder. Er wordt oorlog gemaakt over de rug van de kinderen.

Dit is niet te tolereren. Hij heeft alle respect voor vaders die zich in houden. De politiek is medeplichtig aan schending van de mensenrechten (EVRM en IVRK).

Er zou een parlementaire enquête moeten worden gehouden om te kijken hoe groot de schade is die inmiddels is aangericht.

Mevrouw Barendse geeft aan dat het hier een schending van de mensenrechten betreft. Je hebt rechten, maar je krijgt ze niet. De politie in Nederland werkt niet mee. In België neemt de politie wel aangiftes op en doet hier daadwerkelijk iets mee.

De heer van ’t Hoff (zaal) geeft aan dat een vader, na 1 dag zijn kind te hebben weggehouden bij de moeder, werd aangehouden en veroordeeld krachtens art 279 Wetboek van Strafrecht. (ontvoering). Zelf heeft hij drie keer aangifte gedaan tegen zijn ex vrouw die de kinderen, ondanks een door het gerechtshof vastgestelde omgangsregeling, telkens weer aan deze omgangsregeling onttrok. Het openbaar ministerie weigerde echter moeder te vervolgen. In eerste instantie werd hierbij aangegeven dat het feit niet strafbaar was, en later, dat het niet in het belang van de kinderen zou zijn om moeder te vervolgen. Waarom worden vaders wel vervolgd en moeders niet?

I.v.m. deze rechtsongelijkheid heeft de heer Van ’t Hoff drie maal aangifte gedaan tegen kinderrechters ter zake medeplegen van onttrekking van minderjarigen, medeplegen van geestelijke kindermishandeling en discriminatie.

Ondanks het feit dat ook deze aangiften door het openbaar ministerie werden geseponeerd was het gevolg dat de rechters wel meer rekening met je houden als vader.

De heer Ross (zaal) geeft aan dat niet de ex de tegenstander is maar de rechter, de Raad en Jeugdzorg.

De rechterlijke macht wil geen omgang opleggen. Mevrouw Quik-Schuijt, een bekende rechter heeft ooit aangegeven dat kinderen eigenlijk bij moeder horen. Een omgangsregeling heeft geen zin als er strijd is, dit werkt toch niet. Hiermee heeft zij collega rechters een verkeerde spiegel voorgehouden.

De heer Akkerman (zaal) geeft aan dat hij voor het eerst bij zo’n bijeenkomst is. Na 25 jaar heeft de Raad nog steeds dezelfde rol als toen. Toen al werd de onmacht van de rechter bij voorbaat in het raadsrapport verwerkt.

De heer van der Waal vraagt hoe je na 25 jaar weer in contact komt met je 30-jarige kind die nog steeds in een loyaliteitsconflict leeft. De Raad heeft geen enkel respect voor familiebanden zoals beschreven in EVRM.

De boodschap aan de politiek is: haal alle conflictgronden uit de wet. Te beginnen bij de geboorte. Een ongehuwde vader heeft geen rechten, tenzij moeder akkoord is. Vader moet naar het Gemeentehuis voor erkenning van de ongeboren vrucht( met toestemming van moeder) en na de geboorte naar het kantongerecht voor het gezag ( met toestemming van moeder)

Als vader moet je zelfs bij de bevalling geweest zijn, ander kan je geen aangifte doen. En ieder willekeurige andere die bij de geboorte was kan aangifte van de geboorte doen en kan als vader onbekend opgeven, zet dat als vader maar weer eens recht..

Een vader moet zich financieel leeg procederen, terwijl moeder niet meewerkt. Een financiële wijziging is ook op zijn plaats.

De Raad moet niet meer ingeschakeld worden bij omgangsconflicten. De rechter moet omgang regelen, met een sanctie op niet nakomen, dus handhaving.

Mevrouw Barendse geeft aan dat het niets helpt of je veel of weinig doet. Of je gaat het grootschalig gedogen, of je laat rechters rechtspreken en handhaven. De wet moet verandert worden. De deuren van de rechtszaal moeten open zijn. Dan begrijpt Nederland het. Niet verzorgende ouders worden gezien als idioot, het is vast zo’n enge kinderverkrachter. Als zelfs de rechter of de Raad geen omgang wil, zal er vast iets mis zijn. Er is meer transparantie nodig.

De heer Work geeft aan dat openbare rechtszaken de enige manier zijn om onrecht te bestrijden.

De Raad, Jeugdzorg de rechtbank, het betreft een gesloten industrie. De rechter kan alles straffeloos doen. Alles opsplitsten zal een einde van de corruptie brengen.

De heer Verdiesen geeft aan dat De Raad scheiding zou moeten zien als kindermishandeling. Voormalig Tweede Kamerlid Luchtenveld heeft er in Amersfoort voor gezorgd dat beide ouders na echtscheiding een woning wordt toegewezen. Bij 90% van de scheidingen kopen moeders hun kinderen. Alle arbeidsongeschiktheidsgevallen en zelfmoorden zouden moeten worden geregistreerd.

Mevrouw Bevaart geeft aan dat zelfs een dochter van 30 niet kan komen als moeder niet wil. De moeder geeft aan: als je naar je vader gaat mag je niet meer bij mij komen. Het kind is dan beide ouders kwijt. De rust is schijnrust. Kinderen kun je wel degelijk dwingen, ze moeten tenslotte ook eten. Het belangrijkste is de politiek. Waarom is omgang en gezag niet hetzelfde en wordt het niet in het strafrecht opgenomen. Rechters discrimineren niet maar gaan uit van discriminerende rapportages. Het is een schande dat onderzocht moet worden of je wel of geen goede ouder bent.

De heer Bastianen geeft aan dat als je door rood licht rijdt dat je uit je bed gelicht wordt om een bekeuring te innen.Met een proces verbaal inzake omgang wordt echter niets gedaan als het niet nageleefd wordt. Contactherstel blijft gestoei. Er ontstaan veel psychische problemen. Hij verwijst hiervoor naar Gardner en het boek van Joep Zander. Het kost de overheid veel geld. We zitten op een bom met al die kinderen die jaren verstoten blijven van hun niet-verzorgende ouder.

De heer Bijl geeft aan dat de rechtbank stuurloos opereert. De Raad schildert in vaste sjablonen vader af als crimineel. De rechtbank moet een keuze maken. Scheidingszaken zijn een primaire taak geworden van de Raad. Tijdens het huwelijk is de Raad er niet, daarna des te meer.

Deskundigenforum

De heer Hanssen, de heer Prinsen, de heer Woltring, de heer de Man, de heer Zander en de heer Tromp.

De heer Zander reageert op het wetsartikelen inzake de “erkenning” en de aanvraag van gezamenlijk gezag over kinderen bij ongehuwde ouders. Hierin staan discriminerende aspecten naar vader. Zowel bij de erkenning in het gemeentehuis als de intekening van gezamenlijk gezag in het gezagsregister bij het kantongerecht voor het regelen van het gezag is 2x schriftelijke toestemming van moeder nodig. Het kind heeft een biologische vader en moeder. Tegenwoordig is dit eenvoudig vast te stellen met een DNA-test. Je bent als vader zo al een 2e rangs ouder. Dit is een van de meest discriminerende bepalingen.

De heer Woltring geeft aan dat er aan de zijde van vader te weinig geregeld is , maar dat er ook gelijkwaardigheid in de verantwoordelijkheid moet zijn. Zowel vader als moeder zijn verantwoordelijk voor de gehele opvoeding. Vrouwen hebben oude rechten behouden. We doen erg progressief, verklaren iets, maar voeren het niet uit. Dit geeft een scheve ontwikkeling bij 1 ouder. Hierbij is co-ouderschap beter dan een weekendregeling.

De heer Hanssen geeft aan dat er alleen bij twijfel een DNA-test ingezet moet worden. De kosten hiervan zijn namelijk hoog, Euro 900,--.

Meer betrokkenheid van mannen bij opvoeding en zorg over de kinderen. Misschien een beloning zetten op het aantrekken van mannelijke leerkrachten.

De heer Prinsen geeft aan dat er selectieve rechtspleging is. Je moet bij de bevaling zijn om aangifte te kunnen doen. Er is een Haags ontvoeringsverdrag, echter overheden doen niets. De Hoge Raad heeft in 2005 nog een uitspraak gedaan. Er is sprake van onttrekking, er moet vervolgd worden. Als moeder aan de bel trekt, komt de politie direct in actie. Als vader dit doet, gebeurt er niets.

De heer Woltring geeft aan dat er een groot belang is zowel voor vader als moeder.

Veel moeders vragen hoe ze jongens moeten opvoeden. Door hulpverleners worden de problemen gezien, maar er gebeurt niets. Jongens die afgesneden worden van hun vader lopen een groot deel van hun ontwikkeling mis.

De heer de Man geeft aan dat in België een verblijfsregeling belangrijker is dan een omgangsregeling. Insteek is gelijkmatige verdeling van de verblijfsplaats. 50%-50%. Dit is beter dan de eens in de14-dagen regeling in Nederland. Zolang er geen overeenstemming is over de omgang zou een 50%-50% verdeling moeten komen. Er zou meer erkenning moeten komen van vader bij de opvoeding van de kinderen. Er moeten gelijke rechten zijn voor moeders en vaders vanaf de geboorte.

Er zouden bonussen moeten komen voor aannemen van mannen in het onderwijs en op kinderdagverblijven.

De heer Prinsen geeft aan dat echtscheiding een orde maatregel is. Hiervoor is rechtszekerheid nodig. Hierbij is geen Raad nodig. Kinderen moeten evenveel bij hun vader als moeder kunnen wonen, tenzij anders overeengekomen. Alleen op zakelijk gronden mag de rechter anders beslissen. Bijvoorbeeld als een van beiden verhuisd is, waardoor de kinderen naar een andere school zouden moeten. Dan verliest de verhuizende ouder zijn recht.

De heer de Man geeft aan dat kinderen lijden als ouders conflicten blijven houden. Oorlog is altijd slecht. Het ontbreken van kennis zorgt voor slechte scheidings- en omgangsregelingen. Er dient een verplichte bijscholing van rechters en advocatuur te komen..

Iedere nieuwe regeling zou de insteek moeten hebben om een premie te zetten op samenwerking tussen ouders en niet op tegenwerking. Ouders die niet samen kunnen werken moeten volgens een paradoxale aanpak worden aangepakt. Hierbij wordt het kind toevertrouwt aan de ouder die het beste contact met de andere ouder kan bewerkstelligen.

De heer de Man geeft aan dat er geholpen moet worden met het tot stand brengen van overeenkomsten en niet geholpen moet worden met conflicten. Er zou een verplicht vormingsprogramma moeten komen, zodat kinderen zo min mogelijk lijden. Kinderen moeten met andere echtscheidingskinderen kunnen praten om hun gevoelens te kunnen uiten.

De heer Woltering geeft aan dat er bij het publiek veelal niet bekend is wat er speelt. Het is belangrijk de koppen bij elkaar te steken. Verbanden moeten duidelijk worden. De media zijn ook interessant. Er moet draagvlak worden gezocht.

De heer Tromp geeft aan dat er in de politiek en in de Tweede Kamer een andere en meer open en transparante werkwijze zou moeten worden gevolgd dan nu het geval is in de voorbereidende fase van wetgevingsprocessen inzake familierecht. Er zou bijvoorbeeld net zoals bijvoorbeeld in het Belgische federale parlement gebeurt hoorzittingen moeten worden belegd door de vaste tweede kamercommissie voor justitie die de wetgeving in het familierecht voorbereidt. Nu wordt wetgeving in de Nederlandse Tweede Kamer door de politiek teveel in achterkamertjes en onderlinge onderonsjes geregeld. Middels hoorzittingen bij de start van het wetgevingswerk waar maatschappelijke groeperingen en deskundigen worden gehoord zou de problematiek en mogelijke oplossingen steeds eerst goed in kaart gebracht moeten worden. Dat gebeurt in Nederland niet en wordt zelfs afgehouden getuige ondermeer de recente afwijzing van het verzoek van een van de leden zelf van de vaste kamercommissie voor justitie tot het houden van een hoorzitting over wetsvoorstel 30145 over de regeling van het voortgezet ouderschap na scheiding. In andere landen (België, VS, UK) werkt de wetgever heel anders en houd wel hoorzittingen waarvan ook verslag gemaakt wordt.

De heer Prinsen geeft aan dat de belangen van het kind gediend zijn als ouders in vrede kunnen blijven leven. Dit kan alleen als voorkomen wordt dat er oorlog wordt uitgelokt door het systeem.

Reacties uit de zaal:

De heer Bastianen wijst erop dat ouderverenigingen nu al 30 jaar bezig zijn om deze problemen bij de politiek aan de orde stellen. Maar er is steeds bij de politiek geen aandacht voor deze problemen.

Yves Pessy verteld de zaal over zijn initiatief Ko-ouder Klopt. Hij is van mening dat het belang van kind beter gedefinieerd moet worden. Nu is het belang open en voor elke uitleg vatbaar. Hij heeft dat

Mevrouw Bevaart verwijst voor het belang van het kind naar het artikel van de heer Prinsen.

Het belang van het kind is een onzinregeling die strijd uitlokkend is. Deze moet afgeschaft worden. Jong volwassenen zonder omgang kunnen het beste aangeven wat hun belang was.

Er zou een parlementair onderzoek moeten komen. Dit is de boodschap aan de politiek.

De heer Tromp geeft aan dat er in Nederland nu bijna geen onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek meer mogelijk is, waarom is dat er niet. Er is daardoor geen open oor meer voor maatschappelijke problemen vanuit het perspectief van de burgers.

Al het onderzoek dat er nu is komt uit de keten zelf en is gekleurd. Dat onderzoek is nu ambtelijk helemaal dichtgetimmerd middels financiële opdrachtsturing, met topzware ambtelijke stuur- en begeleidingscommissies en met dichtgetimmerde vraagstellingen etc.

Er zijn meer ambtenaren en uren betrokken bij de sturing en begeleiding van onderzoek dan dat er onderzoekers voor het te verrichten onderzoek zelf beschikbaar zijn. Er moet weer onafhankelijk onderzoek komen naar kindermishandeling, scheiding, gedeeld ouderschap en omgang. Aan het huidige gemanipuleerde onderzoek heeft niemand iets, men kan er niets van verwachten.

De heer Zander geeft aan dat het probleem urgent is. Vaders worden uitgeschakeld door politici en van hun kinderen afgenomen. In Nederland gebeuren dingen die we in andere landen niet zouden accepteren.

De heer Prinsen wil de politiek een boodschap meegeven om een regeringscommissaris te benoemen voor omgangsrecht en ouderschapzaken met een van de aanwezigen.

De heer de Man geeft aan dat er al meer dan 100 onderzoeken zijn. Uit de onderzoeken blijkt dat kinderen die contact hebben met beide ouders in het voordeel zijn van de kinderen wiens contact met een van de ouders is verbroken. Het belang van het kind objectiveren. Alleen een consequent handhavingsluik zoals in België werkt preventief en curatief.

De heer de Man overhandigde vervolgens aan mevrouw Samira Bouchibti het Nederlandse wetsvoorstel waarin de door hem voorgestelde verbeteringen zijn aangegeven.

Afsluiting

Mevrouw Samira Bouchibti geeft aan dat ze tijdens de vele discussieavonden die ze heeft bijgewoond ze veel problematieken de revue heeft zien passeren maar dat deze avond, met name gelet op de problematiek die naar voren is gekomen, nog tot in haar pensioen tot haar verbeelding zal blijven spreken.

Ze geeft aan dat ze in haar eentje niet in staat is om de wereld te veranderen en dat ze, hoe spijtig ook, niet in staat is om ieder dossier van de aanwezigen afzonderlijk te behandelen.

Ze is echter dusdanig onder de indruk van de naar voren gebrachte problematiek dat ze de toezegging doet om met deze problematiek verder te gaan en daar waar het in haar mogelijkheden ligt, veranderingen teweeg te zullen brengen.

Tot slot wordt door Peter Tromp benadrukt hoe groot het belang is van het samen optrekken als ouderorganisaties. Hij geeft aan dat er zeker een vervolg komt op deze eerste gezamenlijke bijeenkomst. Vervolgens richt hij een dankwoord aan alle aanwezigen, maar met name aan mevrouw Samira Bouchibti die het belang van deze bijeenkomst heeft ingezien en in haar drukke agenda tijd hiervoor heeft willen vrijmaken.

Na nog enige afrondende gesprekken tussen de aanwezigen wordt de avond omstreeks 22.30 uur afgesloten.

Geen opmerkingen: